STEVELDUCTIE

Een aquaduct is een brug voor een waterloop (spreng, rivier, kanaal) of waterleiding, waarbij andere verkeersstromen onder het water worden doorgeleid. Ruim voor het begin van de jaartelling werden aquaducten al gebruikt als belangrijk onderdeel van irrigatiesystemen. Bekend zijn ook de grote Romeinse aquaducten die grote steden van drinkwater voorzagen. Sommige daarvan konden wel tot zo’n 190.000 m3 per dag overbrengen. In Rome worden enkele Romeinse aquaducten zelfs vandaag de dag nog gebruikt om fonteinen te voeden. En Parijs wordt nog door aquaducten voorzien van spoelwater om de straten mee schoon te spoelen. Maar voor drinkwater worden ze niet meer gebruikt. Een bekend voorbeeld is het aquaduct naar Nimes waar Le Pont du Gard deel van uitmaakt. Let op de verhoudingen, hoe klein het verval over die lengte eigenlijk maar is.

Een aquaduct is dus niets anders dan een kunstmatige rivier waarmee men een bepaalde hoeveelheid water binnen een bepaalde tijdsduur op een bepaalde plaats terecht kan laten komen zonder er onderweg energie aan toe te hoeven voegen.

Het aquaduct vormt de basis van het concept van het Stevelduct met dat verschil, dat het water hier niet het product is, maar het medium.

Laten we eens denkbeeldig een papieren bootje in het aquaduct te water. Het zal met de waterstroom meedrijven, logisch en voorspelbaar. Maar tegelijk ook eenvoudig, goedkoop en milieuvriendelijk. De vraag is dan of dit in het groot ook wel zal werken. Het antwoord is ja, en het werkt beter dan je kunt voorstellen omdat de natuur namelijk iets bijzonders in petto heeft: Stevelen.

Vorige|Volgende